یک بشقاب خواب کودکانه

آخیش چه بالش راحتی

عكسهايي از تخريب تدريجي تخت جمشيد (پرسپوليس)

تخت جمشید این میراث کهن ونماد اصالت وشکوه ایران در حال نابودی تدریجی است

  

 

زيارت عاشورا

---

السَّلام عَلَيْكَ يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ابْنَ أمِيرِ المُؤْمِنينَ ، وَابْنَ سَيِّدِ الوَصِيِّينَ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزّهراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ العالَمِينَ ، السَّلام عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللهِ وابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ المَوْتُورَ ، السَّلام عَلَيْكَ وَعَلَى الأرواحِ الّتي حَلّتْ بِفِنائِكَ ، عَلَيْكُمْ مِنّي جَميعاً سَلامُ اللهِ أبَداً ما بَقِيتُ وَبَقِيَ الليْلُ وَالنَّهارُ.

يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ ، وجَلّتْ وعَظُمَتْ المُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَى جَمِيعِ أهْلِ الإسلام ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أهْلِ السَّمَوَاتِ ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً أسَّسَتْ أساسَ الظُّلْمِ وَالجَوْرِ عَلَيْكُمْ أهْلَ البَيْتِ ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ وَأزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الّتِي رَتَّبَكُمُ اللهُ فِيها ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ ، وَلَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتالِكُمْ ، بَرِئْتُ إلى اللهِ وَإلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَمِنْ أشْياعِهِمْ وَأتْباعِهِمْ وَأوْلِيائِهِمْ.

يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، إنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ إلى يَوْمِ القِيامَةِ ، وَلَعَنَ اللهُ آل زِيَاد وَآلَ مَرْوانَ ، وَلَعَنَ اللهُ بَنِي اُمَيَّةَ قاطِبَةً ، وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجانَةَ ، وَلَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْد ، وَلَعَنَ اللهُ شِمْراً ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً أسْرَجَتْ وَألْجَمَتْ  وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ ، بِأبِي أنْتَ وَاُمِّي لَقَدْ عَظُمَ مُصابِي بِكَ ، فَأسْالُ اللهَ الّذِي أكْرَمَ مَقامَكَ ، وَأكْرَمَنِي بِكَ ، أنْ يَرْزُقَني طَلَبَ ثارِكَ مَعَ إمام مَنْصُور مِنْ أهْلِ بَيْتِ مُحَمَّد صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ.

اللهمّ اجْعَلْني عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالحُسَيْنِ عَلَيهِ السَّلام فِي الدُّنْيا وَالآخِرَة .

يَا أبَا عَبْدِ اللهِ ، إنِّي أتَقَرَّبُ إلى الله  وَإلَى رَسُولِهِ ، وَإلى أمِيرِ المُؤْمِنينَ ، وَإلَى فاطِمَةَ ، وإلى الحَسَنِ وَإلَيْكَ بِمُوالاتِكَ ، وَبِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ قَاتَلَكَ وَنَصبَ لَكَ الحَربَ ، وبالْبَرَاءةِ مِمَّنْ أسَّسَ أساسَ الظُّلْمِ وَالجَوْرِ عَلَيْكُمْ ، وَعلى أشياعِكُم وَأبْرَأُ إلى اللهِ وَإلى رَسُولِهِ وَبِالبراءِةِ مِمَّنْ أسَّسَ أساسَ ذلِكَ ، وَبَنى عَلَيْهِ بُنْيانَهُ ، وَجَرَى في ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَى أشْياعِكُمْ ، بَرِئْتُ إلى اللهِ وَإلَيْكُمْ مِنْهُمْ ، وَأتَقَرَّبُّ إلى اللهِ  ثُمَّ إلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُم وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ ، وَبِالْبَرَاءَةِ مِنْ أعْدائِكُمْ ،وَالنَّاصِبِينَ لَكُم الحَرْبَ ، وَبِالبَرَاءَةِ مِنْ أشْياعِهِمْ وَأتْباعِهِمْ ،  إنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ ، فَأسْألُ اللهَ الّذِي أكْرَمَني بِمَعْرِفَتِكُمْ ، وَمَعْرِفَةِ أوْلِيائِكُمْ ، وَرَزَقَني البَراءَةَ مِنْ أعْدائِكُمْ ، أنْ يَجْعَلَني مَعَكُمْ في الدُّنْيا وَالآخِرَةِ ، وَأنْ يُثَبِّتَ لي عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْق في الدُّنْيا وَالآخِرَةِ ، وَأسْألُهُ أنْ يُبَلِّغَنِي الْمقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللهِ ، وَأنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي كم مَعَ إمَام هْدِيٍّ ظَاهِر نَاطِق بالحقِّ مِنْكُمْ ، وَأسْألُ اللهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّأنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أنْ يُعْطِيَنِي بِمُصابِي بِكُمْ أفْضَلَ ما يُعْطِي مصاباً بِمُصِيبَتِهِ ،  مُصِيبَة مَا أعْظَمَها وَأعْظَمَ رَزِيّتهَا فِي الإسلام وَفِي جَمِيعِ أهلِ السَّموَاتِ وَالارْضِ.

اللهُمَّ اجْعَلْني في مَقامِي هذا مِمَّن تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ.

اللهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، وَمَماتي مَماتَ مُحَمَّد وَآل مُحَمَّد.

اللهُمَّ إنَّ هَذا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ وَابْنُ آكِلَةِ الاكْبادِ ، اللعِينُ بْنُ اللعِينِ عَلَى لِسانِكَ وَلِسانِ نَبِيِّكَ صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ في كُلِّ مَوْطِن وَمَوْقِف وَقَفَ فِيهِ نَبيُّكَ ـ صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ ـ.

اللهُمَّ الْعَنْ أبَا سُفْيانَ وَمُعَاوِيَةَ وَيَزيدَ بْنَ مُعَاوِيَةَ وآلَ مَرْوَانَ عَلَيْهِمْ مِنْكَ اللعْنَةُ أبَدَ الآبِدِينَ ، وَهذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَاد وَآلُ مَرْوانَ  بِقَتْلِهِمُ الحُسَيْنَ  صلوات الله عليه ، اللهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللعْنَ  منك وَالعَذابَ الأليم.

اللهُمَّ إنِّي أتَقَرَّبُّ إلَيْكَ في هذَا اليَوْمِ ، وَفِي مَوْقِفِي هَذا ، وَأيَّامِ حَيَاتِي بِالبَرَاءَةِ مِنْهُمْ ، وَاللعْنَةِ عَلَيْهِمْ ، وَبِالْمُوالاةِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ عَلَيِه وعَلَيْهِمُ السَّلام.

ثمّ يقول : اللهُمَّ الْعَنْ أوّلَ ظالِم ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، وَآخِرَ تَابِع لَهُ عَلَى ذلِكَ ، اللهُمَّ الْعَنِ العِصابَةَ الَّتِي جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ  وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ. اللهُمَّ الْعَنْهم جَميعاً ( يقول ذلك مائة مرّة ).

ثمّ يقول : السَّلام عَلَيْكَ يَا أبا عَبْدِ اللهِ وَعلَى الأرواحِ الّتي حَلّتْ بِفِنائِكَ ، عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللهِ أبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ الليْلُ وَالنَّهارُ ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ

آخِرَ العَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكُمْ ،  السَّلام عَلَى الحُسَيْن ، وَعَلَى عَليِّ بْنِ الحُسَيْنِ ، وَعَلَى أوْلادِ الحُسَيْنِ ، وَعَلَى أصْحابِ الحُسَينِ .

ثمّ يقول : اللهمَّ خُصَّ أنْتَ أوّلَ ظالم بِاللّعْنِ مِنِّي ، وَابْدَأْ بِهِ أوّلاً ، ثُمَّ الثَّانِي ، وَالثَّالِثَ وَالرَّابِع ، اللهُمَّ الْعَنْ يزِيَدَ خامِساً ، وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللهِ بْنَ زِيَاد وَابْنَ مَرْجانَةَ وَعُمَرَ بْنَ سَعْد وَشِمْراً وَآلَ أبي سُفْيانَ وَآلَ زِيَاد وآلَ مَرْوانَ إلَى يَوْمِ القِيامَةِ.

ثم تسجد وتقول : اللهمَّ لَكَ الحَمْدُ حَمْدَ الشَّاكِرينَ لَكَ عَلَى مُصابِهِمْ ، الحَمْدُ للهِ عَلَى عَظِيمِ رَزِيّتي.

اللهُمَّ ارْزُقْني شَفاعَةَ الحُسَيْن يَوْمَ الوُرُودِ ، وَثَبِّتْ لي قَدَمَ صِدْق عِنْدَكَ مَعَ الحُسَيْنِ وَأصْحابِ الحُسَيْن الّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْن عَلَيْهِ السَّلام.

قال علقمة : قال أبو جعفر ( عليه السلام ) وإن استطعت أن تزوره في كل يوم بهذه الزيارة من دارك فافعل فلك ثواب جميع ذلك.

حدیث های عاشقانه برای همسران

حدیث های عاشقانه برای همسران

1رسول خدا -ص- فرمود : هر چه ایمان انسان کامل تر باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت می نماید .

حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند : هر زنی که شوهرش را با زبان اذیت کند از او هیچ توبه و فدیه و حسنه ای قبول نمی شود تا این که شوهر از حق او راضی شود ، اگرچه روزها روزه بدارد و شب ها را در عبادت باشد بنده ها آزاد کند و اسب های نیکو در راه خدا برای جهاد بدهد پس او اول کسی ست که وارد آتش می شود و همچنین است مردی که نسبت به زنش ظالم و ناسازگار باشد.

مکارم الاخلاق فی حق الزوج و المراة به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

2. امام محمد باقر علیه السلام فرموده اند : به راستی که خداوند عزوجل بر زنان و مردان جهاد را واجب کرده است اما جهاد مردان آن است که (برای حفظ دین و مملکت) مال و خون خود را بذل کنند تا در راه خدا کشته شوند و اما جهاد زن آن است که در مقابل دشواری های زندگی همسرش صبر کند.

مکارم الاخلاق فی حق الزوج علی المراة (ط بیروت ص 215)

3. و نیز فرمودند : جهاد زن مواظبت مراقبت و نگهداری شوهر است . به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی 4. از امام باقر علیه السلام روایت شده ، زنی نزد رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد : ای رسول خدا ! حق مرد بر زن چیست ؟ حضرت صلی الله علیه و آله فرمود : این که او را اطاعت کند و سرپیچی نکند و از خانه چیزی را بدون اجازه او تصدق ندهد و بی اجازه او روزه مستحبی نگیرد و در هر حال در امر زناشویی او را ممانعت نکند و از منزل خارج نشود مگر به اذن و اجازه او و اگر بدون اجازه او از خانه خارج شود ، ملائکه آسمان و زمین و فرشته های غضب و رحمت او را لعنت می کنند تا وقتی که به منزل برگردد.

مکارم اخلاق فی حق الزوج علی المراة (ط بیروت ص 214) به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

5.حضرت محمد صلی الله علیه و اله فرموده اند : از ما نیست کسی که وسعت زندگی بر او داده شود و او بر خانواده اش سخت بگیرد .

مستدرک ج 2 ص 643 به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

6. حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند : به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان بر شما نیکی کنند و از زنان مردم دیده بپوشانید تا زنانتان پاک دامن بمانند.

امالی صدوق ص 364 به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

7. حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند : هر مردی زحمت بکشد و بر عیالش انفاق کند خداوند متعال به عوض هر درهم ، هفتصد برابر به او مرحمت فرماید.

مکارم اخلاق طبرسی به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

8. حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند : جبرئیل به قدری در مورد زنان به من سفارش کرد که گمان بردم که طلاق دادن آنان سزاوار نیست مگر این که عمل زشتی (فاحشه بینه) از ایشان آشکار گردد.

مکارم الاخلاق طبرسی به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

9. امام سجاد علیه السلام فرموده اند : دوست دارم پولی داشته ، وارد بازار شوم و از قصابی گوشتی بخرم و برای همسر و عائله ام ببرم. من این کار را از آزاد کردن بنده در راه خداوند تبارک و تعالی بیشتر دوست دارم.

بحار ج 46 ص 66 به نقل از کافی ج 2 ص 12 به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

10. امام رضا علیه السلام فرموده اند : بر شخص مالدار متمکن واجب است که بر عائه اش در مخارج وسعت بدهد. (تا آرزوی مرگش را ننمایند)

در حدیث دیگر وارد شده یکی از جاهایی که دعا مستجاب می شود ، آن جایی است که مرد وضع مالی خوبی داشته باشد ولی در مخارج اهل و عیال خود سخت گیری کند. در اینجا اگر اهل و عیال او دست به دعا بلند کنند و مرگ پدر یا همسر خود را از خدا بخواهند دعای آنها زود مستجاب می شود تا مال آنها به دست خود عیال و بچه ها آید و از آن استفاده کنند.

به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام، شرح نراقی

11. امام صادق علیه السلام درمورد حقی که زن بر شوهرش دارد فرمود : حق زن بر شوهر ، غذا دادن ، لباس پوشاندن ، با او خوشرفتاری کردن و رو ترش نکردن است اگر مردی چنین رفتاری نماید ، وظیفه شرعی خود را در ازای حقوق همسرش به انجام رسانیده است.

بحار ج 104 ص 151 به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی

12. حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند : بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانی هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند .

دلال الامامه و کنزالعمال ، ج ‌7، ص 225

13. حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرموده اند : هرکه آزار و اذیت زنان را تحمل کند و بردباری نماید اگرچه در برابر یک سخن ناروا باشد خداوند او را از آتش جهنم آزاد کند بهشت را بر او واجب گرداند در نامه عمل او دویست هزار نیکی بنویسد دویست هزار زشتی از آن محو کند مقام او را دویست هزار درجه بلند نماید و به شماره موهای بدنش عبادت یک سال برای او بنویسد.

مکارم اخلاق طبرسی به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام، شرح نراقی

14. پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : هر زنی که در مقابل بد اخلاقى ‏هاى شوهرش ‏بردبارى کند خدا ثواب آسیه دختر«مزاحم‏»را به وى عطا خواهد کرد.

بحار ج 103 ص 247

15. پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : بعد از ایمان به خدا نعمتى بالاتر از همسرموافق و سازگار نیست.

مستدرک ج 2 ص 532

16. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود : بهترین شما مردى است‏ که با همسرش به خوبى رفتار کند و من از همه شما نسبت ‏به همسرم‏ خوشرفتارتر هستم.

وسائل ج 14 ص 122

17. شخصى خدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد : همسرى دارم که به هنگام ورود به خانه به استقبالم مى ‏آید و به هنگام خروج ‏بدرقه ‏ام می کند. هنگامى که مرا اندوهناک یافت در تسلیت من می گوید : اگردرباره رزق و روزى مى ‏اندیشى غصه نخور که خدا ضامن روزى است و اگر در امور آخرت مى ‏اندیشى خدا اندیشه و اهتمام ترا زیاده گرداند. پس ‏رسول خدا فرمود : خداى را در این جهان عمال و کارگزارانى است و این ‏زن از عمال خدا می باشد ، چنین همسرى نصف اجر یک شهید را خواهدداشت.

وسائل الشیعة ج 14 ص 17

18. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : هر کس همسرش را (بى‏ جهت) متهم به‏ زنا کند همانند مار که از پوستش خارج می شود از حسناتش خارج خواهدشد و به تعداد موهاى بدنش هزار گناه در نامه اعمالش ثبت‏ خواهد شد.

بحار جلد 103 ص 248

19. امیر المؤمنین‏ علی علیه السلام فرمود : آنها (زنان) نزد شما امانت هاى خدا هستند ، آزارشان نرسانید و بر آنها سخت نگیرید .

مستدرک جلد 2 ص 551

20. پیامبر اسلام‏ صلی الله علیه و آله فرمود : هر مردى که ‏به صورت همسرش سیلى بزند . خدا به فرشته مامور دوزخ (مالک) دستور می دهد که در دوزخ هفتاد سیلى بر صورتش بزند و هر مردى که دستش را بر موهاى زن مسلمانى بگذارد (براى اذیت موى سرش را بگیرد) در دوزخ‏ دستش با میخ هاى آتشین کوبیده می شود .

مستدرک جلد 2 ص 550

21. وقتى سعد بن معاذ که یکى از اصحاب بزرگ رسول خدا و مورد احترام آن جناب بود درگذشت ، رسول اکرم مانند صاحبان عزا با پاى برهنه ‏در تشییع جنازه ‏اش شرکت نمود. بدست مبارک خویش جنازه را در قبر نهاده روى آنرا پوشاند. در آن هنگام مادر سعد که آن همه احترام را از رسول ‏خدا مشاهده نمود فرزندش سعد را مخاطب قرار داده گفت : اى سعد بهشت گوارایت‏ باد. پیغمبر اکرم فرمود : اى مادر سعد! این چنین مگو ، زیرا سعد را درقبر فشار سختى وارد شد . بعدا علت فشار قبر سعد را از آن حضرت ‏پرسیدند . فرمود : علتش آن بود که با خانواده ‏اش بد اخلاقى می کرد.

بحار ج 73 ص 298

22. حضرت صادق علیه السلام از پدرش نقل کرده که فرمود : هر کس زن‏ گرفت ، ‏باید او را گرامى و محترم بشمارد .

بحار جلد 103 ص 224

23. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : این سخن مرد که به همسرش می گوید : واقعا ترا دوست دارم ، هرگز از قلبش خارج نخواهد شد .

شافى جلد 2 ص 138

24. امام صادق علیه السلام فرمود : یکى از اخلاق پیغمبران اینست که نسبت‏ به‏ همسرانشان محبت دارند .

بحار جلد 103 ص 236

25. رسول خدا (ص) فرمود : هر چه ایمان انسان کامل تر باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت می نماید .

بحار جلد 103 ص 228

26. حضرت صادق علیه السلام فرمود : هر کس از دوستان ما باشد به ‏همسرش بیشتر اظهار محبت می کند .

بحار جلد 103 ص 223

27. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود : مرد سرپرست ‏خانواده ‏است و هر سرپرستى نسبت ‏به زیردستانش مسؤولیت دارد .

مستدرک جلد 2 ص 550

28. امام صادق علیه السلام فرمود : هر زنى که به شوهرش احترام کند و آزارش نرساند خوشبخت و سعادتمند خواهد بود .

بحار ج 103 ص 253

29. پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود : بهترین زنان شما ، زن هایى ‏هستند که داراى محبت ‏باشند .

بحار ج 103 ص 235

30. حضرت رضا علیه السلام فرمود : بعضی زن ها براى شوهرشان ‏بهترین غنیمت هستند ، زنانی که به شوهرشان اظهار محبت کنند .

مستدرک ج 2 ص 532

31. حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود : روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله بر ما در منزل وارد شد . فاطمه علیها السلام نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من هم برایش عدس تمیز می کردم. آن حضرت مرا با لقب ابالحسن می خواندند ، عرض کردم : بفرمایید . اظهار داشتند : بشنو از من آنچه را که به دستور پروردگارم می گویم ! هیچ مردی نیست که در کارهای منزل به همسرش کمک کند ، مگر اینکه پاداش او به هر تار مویی که بر بدنش روییده باشد ، ثواب یک سال عبادتی است که تمام روزهایش را روزه گرفته و تمام شب هایش را به عبادت ایستاده ، شب زنده داری کرده باشد و خداوند به او ثوابی می بخشد که به انبیای صابر خود مثل حضرت داوود و یعقوب و عیسی علیهم السلام بخشیده باشد . ای علی ! کسی که در کارهای خانه به همسر خود بدون سرکشی و دلتنگی و تکبر خدمت نماید ، پروردگار اسمش را در دفتر شهدا ثبت می کند و برایش به هر روز و شبی ثواب هزار شهید و به هر قدمی که بر می دارد به آن مرد ثواب حج و عمره می دهد و به هر قطره ای که از بدنش عرق بیاید یک خانه در بهشت برایش منظور می نماید. ای علی ! یک ساعت خدمت کردن به همسر در کارهای خانه بهتر از عبادت هزار سال و هزار حج و هزار عمره و بهتر از آزادی هزار بنده در راه خدا و هزار جنگ در راه دین و عیادت از هزار مریض و هزار نماز جمعه و هزار تشییع جنازه و هزار گرسنه ای که برای رضای خداوند رحمان سیر گردد و هزار برهنه را پوشاند و هزار اسب در راه پروردگار دادن و برایش بهتر از هزار دینار به مستمندان صدقه دادن و بهتر از تلاوت تورات و انجیل و زبور و قرآن است و بهتر از آزاد کردن هزار اسیر و بخشیدن هزار شتر به فقراست و چنین مرد خدمتکار به همسر ، از دنیا بیرون نمی رود مگر این که جایگاه خوب خود را در بهشت ببیند . ای علی! کسی که روگردانی و تکبر نکند در خدمت به همسرش بدون حساب وارد بهشت می شود . ای علی ! خدمت به همسر کفاره (پاک کننده) گناهان کبیره است و خاموش کننده آتش خشم پروردگار جبار و صداق ازدواج با حورالعین و این خدمت موجب زیادی خوبی ها و علو مقام است . ای علی ! خدمتکار همسر نمی شود مگر شخص صدیق و درستکار و یا شهید و یا مردی که خداوند متعال خیر دنیا و آخرت را برایش خواسته باشد .

بحار ج 13 ص 133 چاپ ایران و جامع الاخبار ص 102

32. پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود : زن نگهبان و امانتدار اموال شوهرش می باشد و در این باره مسؤولیت دارد.

مستدرک ج 2 ص 550

33. حضرت علی بن الحسین امام سجاد علیه السلام در مورد حقوق همسر فرموده اند : و اما حق همسرت آن است که بدانی خداوند متعال با آفرینش او وسیله ارامش و رفاه و انس و نگهداری تو را فراهم نموده است . هر کدام از شما زن و مرد بر نعمت وجود دیگری خدا را سپاس گوید و بداند که این نعمت الهی است . بر او و بر تو واجب است که نعمت الهی را گرامی داشته و در معاشرت با او خوشرفتاری و رفق پیشه کنی اگرچه حق تو بر زن سخت تر و رعایت محبوب و مکروه تو (اگر زیاده خواهی نباشد) بر او لازم تر است ، ولی زن حق مهربانی و انس بر تو دارد و جایگاه آرامش و آسایش غریزه ای ست که گریزی از آن نیست و این حق بزرگی است.

رساله حقوق امام سجاد علیه السلام

34. حضرت محمد (ص) : هر که زنی گیرد و در خاطر داشته باشد که مهر او را نپردازد هنگام مرگ چون زتاکاران بمیرد ...

نهج الفصاحه ، حدیث 1031

35. حضرت محمد (ص) : زن بگیرید و طلاق مدهید ، زیرا عرش از وقوع طلاق می لرزد .

نهج الفصاحه ، حدیث 1147

36. حضرت محمد (ص) : خداوند شما را درباره زنان به نیکی سفارش می کند ، زیرا زنها ، مادران ، دختران و خاله های شما هستند.

نهج الفصاحه ، حدیث 779

37. حضرت محمد (ص) : بهترین زنان شما ، زن عفیف راغب است که در ناموس خود عفت و به شوهر خود رغبت داشته باشد .

نهج الفصاحه ، حدیث 1534

38. حضرت محمد (ص) : عفت ، زینت زنان است .

نهج الفصاحه ، حدیث 2008

دعای آیت الکرسی با معنی فارسی

دعای آیت الکرسی با معنی فارسی

اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ * لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ ۖ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ ۚ فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَیٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ * اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

 

 معنی به فارسی

 

خداست که معبودى جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گیرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چیزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌یابند. کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست، و اوست والاى بزرگ. * در دین هیچ اجبارى نیست. و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است. پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد، به یقین، به دستاویزى استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. * خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‌اند. آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى‌برد. و [لى‌] کسانى که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند، که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند

شرح حال حجر بن عدي سلام الله عليه

هتك حرمت مرقد مطهر صحابي جليل القدر حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و ياور باوفاي حضرت امير المؤمنين علي بن ابيطالب عليه السلام جناب حجر بن عدي سلام الله عليه و ياران عظيم القدر ايشان بر عموم شیعیان و محبان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تسلیت عرض می نماییم.

گرفتار شدن حجر بن عدی و شش نفر از اصحاب او به امر معاویه

دومین مؤمن پاک دل که به امر معاویه ملعون شربت شهادت نوشید ، حجر بن عدی کندی بوده است که از اکابر زهّاد و عدول موثّقین و افاضل صحابه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم ) و مستجاب الدعوة بوده است ، که شبانه روزی هزار رکعت نماز می گزارد ، هرگاه حدثی از او ظاهر می شد آناً تجدید وضوء می نمود ، و آنگاه که تجدید وضوء می نمود فوری به هر مقدار که ممکن بود نماز به جای می آورد ، و تمام عمر با طهارت بود.

به قدری نیک فطرت بود که هیچ گاه عمل مکروهی هم از او به ظهور نمی رسید ، فلذا هم چنانکه ابن اثیر در اسدالغابه نقل نموده معروف شده بود عندالعموم به حجر الخیر.

چون با صغر سن از اکابر رسول الله (ص) بوده ، و فضائل و مناقب علی (ع) را پیوسته از آن حضرت شنیده بود ، حب جاه نداشت و طالب ریاست و خلافت هم نبود ، غرض و مرضی هم نداشت با دل پاک راهی را که پیغمبر (ص) به او نموده بود پذیرفته و در سلک شیعیان خالص الولای آن حضرت قرار گرفت.

و در جنگ جمل حاضر و در صفین امیر لشکر کنده ، و در نهروان امارت میسره لشکر آن حضرت با او بود.

که شرح حال او را مفصلاً و مختصراً اکابر علماء اهل سنت مانند محمد بن جریر طبری از صفحه 141 تا 156 جلد ششم تاریخ الامم و الملوک ضمن وقایع سال 51 هجری ، و ابن اثیر از صفحه 234 تا 242 جلد سیم کامل و صفحه 385 جلد اول اسدالغابة و این حجر عسقلانی در صفحه 313 جلد اول اصابه و ابن عبدالبر در استیعاب ذیل صفحه 355 اصابه و حاکم نیشابوری در صفحه 468 جلد سیم مستدرک و ابن کثیر در صفحه 49 تا 55 جلد هشتم تاریخ خود و ابن قتیبه در صفحه 147 جلد اول عیون الاخبار و بالاخره عموم محدثین و مورخین در کتب معتبره خود خوبی های او را ثبت نموده اند.

و یک جمله عمل بدی را به او نسبت نداده اند ، حتی طرفداران معاویه هم جز خوبی در اطراف آن جناب چیزی ننوشته اند.

همگی نوشته اند که حجر مؤمنی بود بسیار قوی دل و شجاع و ثابت قدم در عقیده و ایمان ، که در مقابل او احدی جرأت نداشت نام علی (ع) را به بدی یاد کند ؛ و یا مدح و منقبتی از معاویه علیه الهاویه و بنی امیه بنماید !!

اعتراض حجر به مغیره در مذمت کردن او علی (ع) را

چنانچه در سال 41 هجری که معاویه مغیرة ابن شعبه اعدا عدو أمیرالمؤمنین علی (ع) را والی کوفه نمود به او دستوراتی داد من جمله گفت خود داری منما از مذمت و شتم و دشنام به علی و ترحم بر عثمان و طلب مغرت بر او و پیوسته عیب جوئی کن از اصحاب علی و مطالب خود را ابراز و گوش به حرف آنها نده !!

فلذا وقتی به کوفه وارد شد طبق دستور در مجالس و محافل و منابر علنی و برملا طلب رحمت و مغفرت برای عثمان می نمود ؛ و به علی (ع) و شیعیان و اصحاب آن حضرت جسارتاً بسیار بد می گفت و لعن می کرد !!

مردم هم که می شنیدند یا از ترس و تقیه و یا از جهت بی حالی ( که اغلب شیعیان دارند ) به بی اعتنایی می گذراندند و اعتراضی نمی کردند !!

ولی یک روزی که حجر با غیرت و شهامت حاضر در مجلس بود این نوع حرفها را شنید نتوانست تحمّل نماید ، از میان جمعیت برخواست و با صدای بلند گفت مغیره به پرهیز از مذمت و لعن نمودن عباد صالح ، خداوند در قرآن کریم فرموده است : { سوره نساء آیه 135 : يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّه‏ } ای جماعت مؤمنین نگهدار عدالت باشید و برای خدا ( یعنی موافق حکم خدا ) گواهی دهید ؛ و من شهادت می دهم بر اینکه اشخاصی را که شما بدگوئی می کنید اولی و احق به فضل و نیکوئی میباشند ، و کسانی را که شما مدح می کنید اولی و مستحق تر به مذمت هستند.

مغیره صدا زد ای حجر بترس و بپرهیز از سخط و غضب سلطان ( یعنی معاویه ) ولی بیش از این جملات نتوانست به مقام عالی حجر جسارت ورزد.

و نیز روزی در اواخر دوره امارتش باز در حضور جمعیت در مدح از عثمان و لعن بر علی (ع) و شیعیان آن حضرت افراط نمود !!

حجر که در میان جمعیت حاضر بود ؛ از جا جست و چنان صیحه و نعره زد که هرکس در مسجد و خارج از مسجد بود صدای او را شنیدند ، و گفت ای مغیره از روزی که آمده ای عوض آنکه به ارزاق عمومی مردم رسیدگی کنی و وسائل راحتی آنها را فراهم نمائی ؛ پیوسته از أمیرالمومنین علی (ع) مذمت می نمائی و از گنه کاران تعریف می کنی ، بیشتر از دو ثلث مردم جرأت پیدا نموده با حجر هم صدا گردیده و فریاد زدند حق با حجر است صدق والله الحجر و بر ، به خدا سوگند حجر راست و نیکو می گوید.

چون شهامت و شجاعت و قدرت و قوت ایمان حجر او را به صدا آورد و با حکومت قلدری اموی مقابله نمود ، مردم هم با او هم صدا شدند ، مغیره ناچار به سکوت گردیده و از منبر فرود آمد.

تا در سال 51 هجری که هلاک گردیده و راه جهنم پیمود.

وقتی خبر فوت مغیره به معاویه رسید ؛ و از جهتی خوشحال گردید.

چون مایل بود زیاد بن سمیه را که جبراً به قریش ملحق نموده و برادر خود خوانده بود و حکومت بصره را داشت والی کوفه نماید ، و توسعه بیشتری در امر او بدهد ، و ضمناً با قدرت تمام جنبش شیعیان را در مرکز حکومت و قدرتشان از میان ببرد !!

ولی از جهتی بسیار محزون شد که یکی از هم دستان خود که داهیه بزرگ عرب بود از دست داد.

امارت زیاد در کوفه و رفتار خشن او با حجر

فلذا بعد از شنیدن خبر فوت مغیره ، معاویه امر کرد فرمان حکومت کوفه را برای زیاد نوشتند و او را والی عراقین یعنی بین النهرین نمودند.

زیاد برنامه حکومت را چنین قرار داد که شش ماه در بصره و شش ماه در کوفه بر تق و فتق امور می پرداخت.

و چون سابقه ممتدی در میان شیعیان داشت و با حجر هم دوست قدیمی بود ؛ وقتی وارد کوفه شد مجلس خلوتی تشکیل داد و جناب حجر را احضار نمود.

بعد از تعارفات مرسومه گفت رویه و رفتار تو را با مغیره شنیده ام ، میخواهم جملاتی را به تو یاد آوری نمایم تا از وضع حال من بخوبی آگاه شوی.

تو خود میدانی که در سابق من از دوستان صمیمی علی و دشمنان جدی معاویه بودم !!

ولی الحال کاملاً امر بر عکس شده جای دوستی علی را بغض و کینه و عداوت شدید گرفته است !!!

و بغض و عداوت معاویه مبدل به مهر و محبت و دوستی کامل گردیده است !!

چون با تو سابقه دوستی دارم و برادر معاهد تو هستم نمی خواهم از طرف من صدمه ای بر تو وارد آید ، فلذا مایلم همه روز در مجلس من حاضر شوی و من متعهد می گردم که روزی دو حاجت تو را بر آورم ، یکی صبح و یکی عصر.

چنانچه بر این رویه مستقیم و برقرار بمانی ، دین و دنیای تو سلامت می ماند و اگر غیر از این رفتار کنی ( یعنی مانند زمان مغیره به طرف داری علی با ما بدرفتاری کنی ) خودت را در معرض هلاکت قرار داده ای ! عاقبت خونت ریخته خواهد شد.

جناب حجر فرمود نصیحت خود را تمام کردی امید است غیر از آنچه مایلی از من نه بینی.

ولی جناب حجر مرد با ایمان و مؤمن خالص بود ، فریب وعده های دشمن قوی علی (ع) را نخورد ، و اعلام خطرهای زیاد در آن جناب اثر نکرد.

در یکی از روزهائی که زیاد مردم کوفه را در مسجد جمع کرده بود ، جناب حجر هم حاضر بود ضمن خطبه ای ابراز علاقه بسیار به عثمان نمود و اصحاب او را مدح کرد و قتله او را لعن نمود.

آنگاه شروع کرد به مذمت از أمیرالمومنین علی (ع) و امر نمود مردم را به بیزاری جستن از آن حضرت و لعن نمودن بر آن جناب.

حجر طاقت نیاورد از جا برخاست مانند زمان مغیره زیاد را مورد اهانت شدید قرار داد.

زیاد امر کرد امیر شرطه (رئیس شهربانی) شداد بن الهیثم الهلالی را که برو و حجر را نزد من حاضر نما.

چون شداد نزد حجر آمد و خواست او را نزد زیاد ببرد اصحاب حجر قیام کردند و او را بد گفتند و مانع از رفتن حجر شدند ، شداد برگشت و به زیاد خبر داد که مردم از حجر حمایت می کنند.

زیاد از بالای منبر فریاد زد : یا اشراف اهل الکوفة اتشجون بیدو تاسون باخری ابدانکم معی و أهواؤ کم مع حجر ، هذا الهجهاجة الاحمق المذبوب ، انتم معی و اخوانکم و ابناؤکم و عشائر کم مع حجر ، هذا و الله من دحسکم و غشکم ، والله لتظهرن لی برائتکم او لاتینکم یقوم اقیم بهم او دکم و صعر کم { ای اشراف اهل کوفه با یکدست پیش می کشید و با دست دیگر دور می کنید ؛ بدنهای شما با من و باطنتان با حجر است ؛ این رفتار شرور و احمق بی فایده است ؛ شما با من هستید و برادران و فرزندان و خویشان شما با حجر هستند ؛ بخدا سوگند این عمل شما از بدرفتاری و حقه بازی شما می باشد این عمل شما ثابت و ظاهر کرده بیزاری شما را از من ، البته انتخاب می کنم بر شما قومی را که با آنها کجی و اعوجاج شما را راست کنم }

همگی جواب دادند نه چنین است ، بلکه عموم ما در اطاعت امر امیر و راضی برضای خاطر او هستیم !!

زیاد گفت اگر چنین است برخیزید بروید هریک از شما برادر و خویشان و عشیره خود را از اطراف حجر متفرق سازید ، ملّت برخواستند و رفتند جمعیت بسیاری را از اطراف حجر متفرق نمودند !!

در مرتبه دوم شداد مأمور شد به آوردن حجر ، ابوالعمر طه عمیر بن یزید کندی به جانب حجر گفت در میان جمعیت ما غیر از من احدی شمشیر ندارد که از تو دفاع نماید ، صلاح در اینست برخیزی تا از مسجد خارج شویم و در میان خویشانت بروی تا از تو حمایت نمایند.

فلذا برخاستند و از مقابل روی زیاد که بالای منبر بود همگی از مسجد خارج شدند.

شرطه ها و پاسبان ها با آنها زد و خورد نمودند ؛ ولی اصحاب حجر غالب آمده و از باب کنده بیرون رفتند.

زیاد جمعیت بسیاری برای آوردن حجر فرستاد ، وقتی حجر دید عده همراهان او کم هستند به آنها گفت شما قدرت ندارید با جمعیت زیاد مقابله نمائید من هم نمی خواهم سبب هلاکت شما گردم.

فلذا آنها را متفرق ساخت و خود به تنهائی رفت در قبیله بنی حوت در خانه سلیم بن یزید او هم با کمال میل حاضر شد برای حمایت حجر ، ولی حجر از آنجا هم خارج شده رفت به منزل عبدالله بن الحرث برادر مالک بن اشتر ، عبدالله هم با روی خوش و مسرت او را پذیرفت.

در آن بین خبر آوردند که کنیزی در راه به شرطه ها و پاسبانها خبر داد که حجر رفت به خانه عبدالله نخعی.

جناب حجر برای آنکه اسباب زحمت قبیله نخع نگردد از منزل عبدالله خارج و در قبیله ازد به منزل ربیعة بن ناجد پنهان گردید.

زیاد محمد بن اشعث ملعون را طلبید و گفت یا حجر را بیاور یا بند از بندت جدا نموده و خانه هاتان را خراب و درختهای خرما را در باغاتتان قطع می نمایم ؛ محمد سه روز مهلت گرفت و در فکر چاره برآمد.

جناب حجر یک شبانه روز در منزل ربیعه ماند ، وقتی شنید که از طرف زیاد به مردم سخت گیری می شود ، راضی نشد که به سبب او مردم در زحمت و مرارت افتند ، فلذا پیغام داد برای محمد بن اشعث که از زیاد برای من امان بطلب که مزاحمم نشوند تا خودم بروم شام و با معاویه ملاقات نمایم.

زندانی شدن حجر و گرفتاری اصحاب او

محمد به اتفاق عبدالله بن حرث و جریر بن عبدالله و حجر بن یزید رفتند به ملاقات زیاد و از او برای حجر امان طلبیدند که چون حجر داعیه ندارد و اهل خون ریزی و جنگ جوئی نیست ؛ به او امان بدهید تا خود برود شام.

زیاد بی دین ظاهراً اجابت نموده امان داد تا حجر برود شام ، ولی وقتی جناب حجر حاضر شد امر کرد او را به زندان بردند !!

آنگاه امر کرد رؤساء اصحاب و همراهان حجر را بگیرند و به نزد او آورند !!

عده ای از آنها مانند عمرو بن حمق خزاعی و رفاعة بن شداد و غیره فرار کردند و از شر ظلم زیاد به کوهها پناه برده و پنهان شدند ، چنانچه در صفحات 397 تا  400 به وقعه آنها اشاره نمودم. (طالبان برای خواندن شرح این واقعه به کتاب گروه رستگاران یا فرقه ناجیه جلد 1 از صفحه 397 الی 400 ، از تألیفات مرحوم سلطان الواعظین شیرازی (ره) مراجعه نمایند)

و یازده نفر از اشراف و رجال و بزرگان شیعه را گرفتند و با حجر زندانی نمودند !!

نظر به اینکه مقام حجر بالاتر از آن بود که خود بتواند او را مانند دیگران به قتل رساند ، فلذا فوری سعایت نامه ای جهت معاویه نوشت که چون حجر از طرف داران جدی ابوتراب (یعنی امیرالمومنین (ع) ) و از مخالفین سرسخت شما می باشد با ما از در مخالفت برخاست ، خود و اصحابش را گرفته زندانی نمودم دستور چه می دهید که با آنها چه عملی کنم ؟

معاویه نوشت فوری آنها را مغلولاً روانه شام نما.

پرونده سازی زیاد علیه حجر

و چون جناب حجر بسیار جلیل القدر بود و احدی تا آن روز در اطراف او بدی نگفته بود ، زیاد مَکار غدار برای استحکام کار خود بر ضد آن جناب در صدد پرونده سازی برآمد.

فرستاد رؤساء ارباع کوفه را حاضر نموده و دستور داد گواهی نامه های تند سختی بر ضد حجر نوشتند !!

که از جمله کسانی که گواهی بر کفر حجر داد ، و خروج از طاعت خلیفه و او بنابر آنچه در جلد دوم تنقیح المقال نقلاً از قول مورخین آورده شریح قاضی در کوفه بوده که برای ارضای خاطر زیاد اقدام به چنین عمل زور و زشت و قبیحی نمود.

و از جمله افراد معروف در کوفه که شرح عجیبی در کفر حجر ، و انقلاب حالات او نوشت ابوبردة بن ابی موسی اشعری بود چنانچه در صفحه 200 جلد چهارم تاریخ طبری از ابی مخنف نقل نموده است ! که از جهت رعایت اختصار از نقل آنها خودداری نمودم.

و هم چنین نام هفتاد نفر از رؤساء و معروفین اعداء و دشمنان أمیرالمومنین علی (ع) را ثبت نموده اند که گواهی دادند مانند گواهی ابوبرده و پرونده را محکم ساختند.

و عجب آنکه از قول یک عده از دوستان آن حضرت هم که حاضر در مجلس زیاد نبودند جعل امضاء نموده و گواهی نامه دروغی خود را محکم نمودند ( که بعدها رسوا گردیدند )

که از جمله آن اشخاصی که امضاء او را جعل نمودند ابو مقدام شریح بن هانی بن یزید بوده است ، که در صفحه 395 جلد دوم اسدالغابه ابن اثیر و استیعاب ابن عبدالبر است که این شریح از اجلّه اعیان اصحاب امیرالمونین (ع) بوده است ، و در جنگها در رکاب آن حضرت حاضر و روز حکمین در دومة الجندل حضور داشته و ابوموسی را زده است.

و در سال 78 هجری یا بروایت طبری در صفحه 137 جلد پنجم سال 79 ( درصد و بیست سالگی ) در سجستان به درجه رفیع شهادت نائل گردید.

وقتی هانی شنید که از قول او امضاء زور علیه حجر نوشته اند ، بسیار متغیر گردید ، مردانه نامه ای جهت معاویه نوشت و نوشته زیاد را تکذیب نمود ، و نوشت شهادت من درباره حجر آن است که اقامه نماز و اداء زکات می نماید و مداومت به حج و عمره دارد فقط امر به معروف و نهی از منکر می نماید ، کشتن او و بردن مال او حرام است ، خلیفه مختار است هر راهی را انتخاب نماید ، چنانچه در صفحه 203 جلد چهارم طبری نقل گردیده است.

هر فرد بی غرض عاقلی که نامه شریح بن هانی را بخواند می فهمد که دستگاه امویها چه قدر فاسد و ظالمانه بوده است ، چه حقه بازیها و پرونده سازیها برای مومنین پاک دل در دوران حکومت آنها برقرار بوده است.

پس از آنکه زیاد پرونده سوء قطوری برای حجر و اصحاب او تهیه دید ، به همراهی وائل بن حجر حضرمی و کثیر بن شهاب با جماعتی جناب حجر و یازده نفر اصحاب او را به سمت شام حرکت دادند.

زندانی شدن حجر در مرج عذراء

این جماعت وقتی در مرج عذراء که قریه ای در دوازده میلی دمشق می باشد رسیدند ، وائل و کثیر نزد معاویه رفتند نامه ها را دادند و راجع به حجر و اصحابش دستوری خواستند معاویه امر کرد در همان مرج عذراء آنها را مغلولاً زندانی و چند نامه هم بین معاویه و زیاد رد و بدل شد ، عاقبت معاویه تصمیم خود را به قتل آنها گرفت.

جمعی از دوستان معاویه وقتی فهمیدند که معاویه بر کشتن آنها مصمم است  برخواستند نزد او رفتند و هریک از آنها شفاعت نمودند یکی از اصحاب حجر را ، معاویه هم شش نفر از آنها را بخشید و امر به آزادی آنها داد ، ولی وقتی مالک بن هبیره سکونی از حجر شفاعت نمود مورد قبول واقع نشد.

امر نمودن معاویه به قتل حجر و شش نفر از اصحاب او

آنگاه هُدبة بن فیاض القضاعی اعور و حصین بن عبدالله کلابی و ابا شریف البدّی ( یا ابا حریف البدری ، علی اختلاف ) را طلبید و با دستورات کافی روانه مرج عذراء نمود.

وقتی وارد مرج عذراء شدند به ملاقات حجر و اصحابش رفتند ، فرستاده معاویه بنا بر آنچه در صفحه 154 جلد ششم چاپ اول تاریخ طبری است به جناب حجر گفت : انا قدامرنا ان نعرض علیکم البراء ة من علی واللعن له !! فان فعلتم ترکناکم و ان ابیتم قتلناکم.

یعنی به ما امر شده است که به شما پیشنهاد کنیم که بیزاری بجوئید از علی و لعن نمائید او را !! پس اگر امتثال امر نموده و از علی بیزاری جسته و او را لعن نمودید شما را ترک می کنیم و از کشتن محفوظ خواهید بود ، و اگر مخالفت ورزید و این عمل را نکردید شما را می کشیم!.

همگی در جواب گفتند ما هرگز این عمل زشت را نمی کنیم.

پس هدبه امر نمود آنها را در زنجیر سخت مقید داشتند ، و قبرهای آنها را کنده و آماده نموده و کفنهای آنها را حاضر کردند !!

جناب حجر برای اتمام حجت پیامهایی برای معاویه فرستاد یکی توسط عامر ابن اسود عجلی از اهل عذراء ، و پیام دیگر توسط یزید بن حجیة تمیمی و به او گوش زد نمود که ریختن خون ما بی گناهان بر شما حرام است زیرا که ما اهل ایمان هستیم پس از خدا بترس و در امر ما دقت و تعمق و تجدید نظر بنما ، یا اجازه بده خود ما به شام بیائیم و حضوراً مذاکره کنیم.

ولی وقتی پیامها به معاویه رسید نظر به آیه شریفه که فرموده : وَ لَا يَزِيدُ الظَّلِمِينَ إِلَّا خَسَارًا ؛ به قدر ذره ای در آن ملعون اثر نکرد و جز خسران و زیان چیزی بار نیاورد بالاخره گفت (زیاد اصدق عندنا من حجر) یعنی زیاد در نزد ما راست گو تر از حجر می باشد !

آنشب را که مُسَلم بود فردا کشته خواهند شد ، حجر و اصحابش تا به صبح نماز خواندند و عبادت کردند ؛ چون صبح شد هر یک را نزد هدبه حاضر می کردند و از آنها سؤال می نمودند که آیا از ابوتراب (علی (ع) ) تبری و بیزاری می جوئید و او را لعن می کنید ؟

آن شش نفر جداً در جواب می گفتند ما هرگز این عمل را نمی کنیم بلکه آن حضرت را کاملاً دوست می داریم ، و بیزاری می جوئیم از هرکس که از آن حضرت بیزاری می جوید ؛

سلام الله علیهم و ارواحنا لهم الفداء و لعنة الله علی قاتلیهم الی یوم الدین.

پس امر داد تمام آن شش نفر را به قتل رسانیدند ، نوبت که به جناب حجر صحابی خاص رسول الله (ص) رسید ، فرمود می خواهم وضو بگیرم ، اجازه دادند وضو گرفت ، فرمود می خواهم دو رکعت نماز بخوانم ، به خدا سوگند هیچگاه وضو نگرفته ام مگر آنکه دو رکعت نماز خوانده ام ، اجازه دادند دو رکعت نماز بجای آورد ، فرمود به خدا سوگند من هرگز نمازی به این کوتاهی بجا نیاورده ام ، آنگاه سر به آسمان برداشت و عرض کرد : اللهم انا نستعدیک علی امتنا فان اهل الکوفة شهدوا علینا ! و ان اهل الشام یقتلوننا ، اما و الله لئن قتلتمونی بها انی لاول فارس من المسلمین فی وادیها ، و اول رجل من المسلمین نبحته کلابها.

یعنی پروردگارا پناه می برم به تو از شر این امت ، زیرا که اهل کوفه علیه من گواهی به دروغ دادند ؛ بخدا سوگند اگر مرا بکشند من نخستین فردی هستم از مسلمانان که در زمین ایشان کشته می شوم ، و اول مرد مسلمانی هستم که سگهای شام بر من به صدا آمدند.

پس از آن وصیت نمود که بعد از کشتن خونها را از بدن من نشوئید و قید آهن و زنجیر را از من دور ننمائید ؛ یعنی مرا خون آلود و با همین قید و زنجیر دفن نمائید ؛ تا معاویه را به همان حالت ملاقات و مخاصمه نمایم ، یعنی روز قیامت.

چنانچه ابن حجر عسقلانی در صفحه 313 جلد اول اصابه و حاکم نیشابوری در صفحه 469 جلد سیم مستدرک و ابن عبدالبر در استیعاب ذیل صفحه 356 جلد 1 اصابه و ابن اثیر در صفحه 386 جلد اول اسدالغابه نقل نموده اند.

اسامی شهدای مرج عذراء

اسامی مقدسه هفت نفر مؤمنین خالص شهدای مرج عذراء بنا بر آنچه طبری در صفحه 207 جلد چهارم تاریخ الامم و الملوک می نویسد از این قرار بودند.

1-شریک بن شداد الحضرمی

2-صیفی بن فسیل الشیبانی

3-قبیصة بن ضبیعة العبسی

4-محرز بن شهاب السعدی ثم المنقری

5-کدام بن حیان العنزی

6-عبدالرحمن بن حسان العنزی

که به دست دژخیمان از خدا بی خبر به جرم ایمان به الله و دوستی امیرالمومنین (ع) به قتل رسیدند.

7-نوبت که به جناب حجر بن عدی رسید ، هدبة بن فیاض اعور از جای برخاست و به دست خود آن جناب را به قتل رسانید.

آنگاه همه را پهلوی هم گذارده و بر آنها نماز گذاردند و رو به قبله به خاک سپردند.

گروه رستگاران یا فرقه ناجیه جلد 1 از صفحه 421 الی 433 از تألیفات مرحوم سلطان الواعظین شیرازی (ره)

احادیث ائمه

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

عَوِّد نَفسَك الجَميلَ فَبِاعتيادِك اِياهُ يعودُ لَذيذا

خودت را به كارهاي زيبا عادت بده كه اگر به آنها عادت كني، برايت لذت بخش مي ‏شوند.

شرح ‏نهج البلاغه

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

رَاسُ العِلمِ التَّمييزُ بَينَ الاَخلاقِ وَ اِظهارُ مَحمودِها وَ قَمعُ مَذمومِها

بالاترين درجه دانايي، تشخيص اخلاق از يكديگر و آشكار كردن اخلاق پسنديده و سركوب اخلاق ناپسند است.

غررالحكم

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

حَسِّن خُلقَك يخَفِّفِ اللّه‏ُ حِسابَك

اخلاقت را خوب كن تا خداوند حسابت را آسان گرداند.

امالي صدوق

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

بسمِ اللّهِ شِفاءٌ مِن كلِّ داءٍ و عَونٌ لِكلِّ دَواءٍ

بسم اللّه‏، شفاي هر دردي و ياري كننده هر دارويي است.

عيون أخبار الرضا عليه‏السلام

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

عِندَ فَسادِ النِّيةِ تَرتَفِعُ البَرَكةُ

هرگاه نيت‏ها فاسد باشد، بركت از ميان مي ‏رود.

غررالحكم

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

ما اَعطَي اللّه‏ُ سُبحانَهُ العَبدَ شَيئا مِن خَيرِ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ اِلاّ بِحُسنِ خُلُقِهِ وَ حُسنِ نيتِهِ

خداوند خير دنيا و آخرت را جز به خاطر خوش اخلاقي و خوش نيتي به بنده نمي ‏دهد.

غررالحكم

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

مَنِ اقتَصَرَ عَلي بُلغَةِ الكفافِ فَقَدِ انتَظَـمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفضَ الدَّعَةِ

هر كس به اندازه‏اي كه او را كفايت مي ‏كند، قناعت كند، به آسايش و نظم مي‏ رسد و در آسودگي و رفاه منزل مي ‏گيرد.

نهج البلاغه

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

اَصلُ العَقلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ.

ريشه عقل، قدرت است و ميوه آن شادي.

بحارالأنوار

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

اَربَعٌ مَن اُعطِيهُنَّ فَقَد اُعطيَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ: صِدقُ حَديثٍ وَ اَداءُ اَمانَةٍ وَ عِفَّةُ بَطنٍ وَ حُسنُ خُلُقٍ

چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده: راستگويي، امانتداري، حلال خوري و خوش اخلاقي.

غررالحكم

امام علي (ع) فرمودند :
-->

امام علي (ع) فرمودند :

اَهنَي العَيشِ اطِّراحُ الكلَفِ

گواراترين زندگي، رها كردن تكلّف‏ها (تجمّلات) است.

قاچاق دختران در داشپرد ماشین

در کشورهای آمریکای جنوبی غیر از قاچاق اسلحه و مواد مخدر قاچاق دخترهای جوان هم به شیوه ای عجیب انجام می شود عکسهای زیر بیانگر همه چیز است

عکس های دیدنی از قاچاق دختران جوان در داشبورد اتومبیل

6,555 بازدید

 

عکس های دیدنی از قاچاق دختران جوان در داشبورد اتومبیل + بقیه تصاویر …

 

قاچاق باورنکردنی دختران جوان با جاسازی آنها در داشبورد ماشین و جاهای دیگر ماشین که عقل جن هم بهش نمیرسه.

 

عکسهایی از زنهای زیبای عرب 

VN:F [1.9.22_1171]

please wait...